پس از استقرار نظام جمهوري اسلامي، به منظور فراهم آمدن زمينه‌هاي عملي مناسب براي حاکميت اسلام در تمامي شؤون مملکت، لازم بود قانون اساسي که مبين بنياد‌هاي فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي جامعه ايران بر اساس اصول اسلامي باشد، تدوين گردد. بر همين اساس مجلس خبرگان قانون اساسي در 28 مرداد 1358، با عضويت 75 نماينده از سراسر کشور تشکيل شد. اين مجلس با عضويت تعداد زيادي از اسلام‌شناسان، فقها و با کوشش‌هاي مستمر و شبانه‌روزي شهيد بهشتي و نيز شهداي محراب و با تأکيد حضرت امام مبني بر آن که قانون اساسي بايد صد در صد اسلامي باشد، توانست قانون اساسي را تدوين کند. اين قانون در مدت 4 ماه فعاليت اين مجلس نهايتا در دوازده فصل و 175 اصل تنظيم گرديد و در 24 آبان 1358، به تصويب دو سوم نمايندگان رسيد. سرانجام در همه‌پرسي‌اي که طي روزهاي يازدهم و دوازدهم آذر 1358، انجام گرفت، ملت ايران با 5/99% رأي موافق، قانون اساسي را مورد تصويب نهايي قرار دادند. حضرت امام حاشيه قانون اساسي را جهت اجرا تنفيذ نموده و فرمودند: «قانون اساسي يکي از ثمرات عظيم بلکه بزرگترين ثمره جمهوري اسلامي است».